Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΗΜΑΔΕΨΕ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

...Ωστόσο τα σπίτια συμμαζεύανε τους ανθρώπους των γύρω από το πασχαλινό τραπέζι και κάνανε την οικογενειακή μυσταγωγία: Ο παππούς, η γιαγιά, το αντρόγυνο, τα εγγονάκια, δισέγγονα πολλές φορές, κι ύστερα οι άλλοι. Οι συμπέθεροι, οι κουνιάδοι, οι σύντεκνοι, οι φαμέγιοι, οι φίλοι κι οι αδερφοχτοί, όλοι γύρω από το τραπέζι της γιορτής και της χαράς. Έτρωγαν το φαγητό με την αρχοντιά των Κρητικών εθίμων κι έπιναν το κρασί μ' ευχές κι εγκάρδιες συγκινήσεις: "Χρόνια πολλά, πατέρα!". "Να χαρείτε το στεφάνι σας παιδιά μου!". "Με το καλό να 'ρθουνε κι οι ξενιτεμένοι μας!", "Ο θεός να συγχωρέσει των αποθαμένων μας!!!".
Συχνά μαζί με το κρασί πίνανε και τα δάκρυα που κυλούσαν κρυφά από τα μάτια των, για εκείνους που λείπαν στον κάτω κόσμο και στην ξενιτιά...
Ειρηναίος Γαλανάκης: "Χρονιάρες Μέρες"
(Από το βιβλίο "Ο Χριστός σημάδεψε την Κρήτη".

Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

ΡΙΖΙΤΙΚΟ - ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Τα ριζίτικα τραγούδια εκφράζουν τα αισθήματα ολόκληρου του Κρητικού λαού, ολόκληρης της Κρήτης. Είναι λογοτεχνικά μνημεία που συνδυάζουν το ηρωικό και λυρικό περιεχόμενο με την στιχουργική τεχνική. Σύμφωνα με εκτιμήσεις παλαιότερων ερευνητών γεννήθηκαν τον 9ο μ.Χ. αιώνα, στις ρίζες των βουνών - κυρίως των Λευκών Ορέων - από όπου πήραν το όνομά τους και σιγά - σιγά εξαπλώθηκαν σε ολόκληρο το νησί. Έχουν τη σφραγίδα της κρητικής γνησιότητας γιατί ταυτίστηκαν με την αδούλωτη και ευαίσθητη ψυχή του ορεσίβιου κρητικού. Αργότερα συνεχίστηκε, και συνεχίζεται ως σήμερα η δημιουργία ριζίτικων τραγουδιών που εξυμνούν τη φύση, τις επαναστάσεις, τους ηρωισμούς, τη θρησκεία, την οικογένεια, τον έρωτα κ.α.