Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

ΘΥΤΗΣ Ή ΘΥΜΑ;

Πολλές φορές η κακία των άλλων μας χτυπά και μας αναγκάζει να υποφέρουμε και να σταυρωθούμε αλλά και σε αυτές όμως τις ιδιαίτερες περιπτώσεις το φιλότιμο μας και η ευγένειά μας, μας κάνει να υπομένουμε.
Και θέλω να έρθω να σε βρω ώ άγιο θύμα της ζωής, άνθρωπε της θυσίας και της προσφοράς και να σε ασπαστώ στο φωτεινό σου, μαρτυρικό μέτωπο.
Αν είσαι ταπεινός άνθρωπος και είσαι σκυμμένος στο χωράφι σου, στο εργαστήρι σου, στο νοικοκυριό, στο γραφείο σου και μοχθείς και διακονείς και θυσιάζεσαι αθόρυβα και ταπεινά για το καλό των άλλων τότε κάνε πιστά την σιωπηλή σου θυσία και να είσαι σίγουρος ότι θα έρθει η αναγνώριση. Το ΦΩΣ θα λάμψει και η ΑΡΕΤΗ θα θριαμβεύσει.
Το αμαράντινο στεφάνι που οι άνθρωποι αρνούνται να βάλουν στο κεφάλι των μαρτύρων του καλού, το βάζει πάντα ο χρόνος και ο θεός και κάνει αθάνατη την μνήμη και την δόξα των…..
Θύτης ή θύμα;
Πολλές φορές η κακία των άλλων μας χτυπά και μας αναγκάζει να υποφέρουμε και να σταυρωθούμε αλλά και σε αυτές όμως τις ιδιαίτερες περιπτώσεις το φιλότιμο μας και η ευγένειά μας, μας κάνει να υπομένουμε.
Και θέλω να έρθω να σε βρω, ώ άγιο θύμα της ζωής, άνθρωπε της θυσίας και της προσφοράς και να σε ασπαστώ στο φωτεινό σου, μαρτυρικό μέτωπο. 
Αν είσαι ταπεινός άνθρωπος και είσαι σκυμμένος στο χωράφι σου, στο εργαστήρι σου, στο νοικοκυριό, στο γραφείο σου και μοχθείς και διακονείς και θυσιάζεσαι αθόρυβα και ταπεινά για το καλό των άλλων τότε κάνε πιστά την σιωπηλή σου θυσία και να είσαι σίγουρος ότι θα έρθει η αναγνώριση. Το ΦΩΣ θα λάμψει και η ΑΡΕΤΗ θα θριαμβεύσει.
Το αμαράντινο στεφάνι που οι άνθρωποι αρνούνται να βάλουν στο κεφάλι των μαρτύρων του καλού, το βάζει πάντα ο χρόνος και ο θεός και κάνει αθάνατη την μνήμη και την δόξα των…..

Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

"Οικογένεια"… αυτό το ιερό θεμέλιο της Κρήτης μας, της πατρίδας μας πρέπει να διασωθεί !
Όλοι έχομε στο μυαλό μας βαθιά χαραγμένες, εικόνες από τα παιδικά μας χρόνια. Οι παππούδες μας δεν είχαν μεγάλα σπίτια μα είχαν μεγάλη καρδιά, οι γιαγιάδες μας δεν είχαν ανέσεις όμως τις χρονιάρες μέρες ανάπιαναν τα φτωχικά των, τ' ασπίζανε, τα θυμιατίζανε, ανάβανε το καντήλι δίπλα στο εικόνισμα και κάνανε τα σπίτια των, ζεστά και χαρούμενα…
Όμως τα σπίτια αυτά συμμαζεύανε τους ανθρώπους των γύρω από το τραπέζι και κάνανε την οικογενειακή μυσταγωγία: ο παππούς, η γιαγιά, το ανδρόγυνο, τα εγγόνια, οι κουνιάδοι, οι συντέκνοι, οι φαμέγοι, οι φίλοι και οι αδελφοχτοί όλοι γύρω από το τραπέζι της γιορτής και της χαράς…
Έτρωγαν το φαγητό με την αρχοντιά των κρητικών εθίμων και έπιναν κρασί με ευχές και εγκάρδιες συγκινήσεις: χρόνια πολλά, να χαρείτε το στεφάνι σας, με το καλό να 'ρθούνε οι ξενιτεμένοι σας, ο θεός να συγχωρέσει των αποθαμένων σας….
Συχνά μαζί με το κρασί πίνανε και τα δάκρυα που κυλούσαν κρυφά από τα μάτια των για κείνους που έλειπαν στον κάτω κόσμο ή στην ξενιτειά. Κάνανε το σταυρό τους, ψάλανε το τροπάρι της ημέρας και αρχίζανε το παλιό ριζίτικο τραγούδι.
Πανάρχαια ιερά και ζεστά ανθρώπινα συναισθήματα ξυπνούσαν μέσα στις καρδιές των και έκαναν ιερή μυσταγωγία την οικογενειακή σύναξη. Το σπίτι ήταν ακόμα το κέντρο της γης, η ιερή εστία της ζωής και ο άνθρωπος μπορούσε ακόμα να χαρεί και να γιορτάσει.
Σήμερα γιορτάζουμε στον δρόμο, στα ξενοδοχεία, στις κρουαζιέρες στις λέσχες. Έτσι γεμίσαμε τον χρόνο μας με κίνηση και θόρυβο, μας λείπει όμως η βαθειά αγαλλίαση που έρχεται από την ΦΕΓΓΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ….

Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

«Κρήτη και πουν’ οι πύργοι σου και τα καμπαναριά σου
Και πουν οι ανδρειωμένοι σου τ’ άμορφα παλληκάρια.»
Που΄ναι, αλήθεια θεέ μου, εκείνοι οι μεγάλοι και ηρωικοί Παππούδες μας ,που σμίγοντας την πίστη με την δύναμη των, έκαμαν τα μεγάλα και υπεράνθρωπα έργα.
Που είναι αυτοί που με την ομολογία και την αναφορά τους στη θεία δύναμη κατάφεραν τόσα πολλά ενώ αντίθετα οι μικροί και τιποτένιοι θεοποιούνε την μικρότητα των και μιλούν με κομπασμό για τα μικρά και ασήμαντα των έργα.
Που είναι τέλος πάντων εκείνοι οι σεμνοί ήρωες, που είχαν κρεμασμένα στα στήθη τους μαζί με τα άρματα της Κρήτης, το Τίμιο Ξύλο και την Παναγία και μέσα στην καρδία των έκαιγε η φλόγα της τιμής και της ανθρωπιάς; Που είναι εκείνη η γενιά των αρχόντων και των ανδρειωμένων;
Που είναι εκείνες οι «σειρές» των ανθρώπων που πιστεύανε και πολεμούσανε, που δουλεύανε και τραγουδούσανε, που είχαν αρετή και λόγο και γεμίσανε την Κρήτη με τρόπαια και επιτεύγματα που τα ζηλεύει ο κόσμος όλος.
Μέσα στην σκλαβιά και τον χαλασμό του ξεπεσμού της εποχής μας, μέσα στο πλαδαρό πνεύμα που μικραίνει και ξευτιλίζει τον άνθρωπο, η Κρήτη πρέπει να περισώσει την ανθρωπιά και την λεβεντιά της.
Λεβεντιά και παλληκαριά όμως δεν μπορεί να υπάρξει στον άνθρωπο , όταν ο λαός αυτός χάσει την δύναμη που λέγεται ΠΙΣΤΗ.

Τρίτη 1 Απριλίου 2014

ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ..ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ

Η Χριστιανική πεντηκοστή σημαίνει στη γλώσσα της θεολογίας και της Εκκλησίας μας: Ανακαίνιση του ανθρώπου και του κόσμου. Νέα δημιουργία. Νέα ανθρωπότητα.
Αυτό κηρύσσουμε σήμερα στην εορτή της Πεντηκοστής που σημαίνει την πνευματική ανακαίνιση του κόσμου. Και καλούμε άτομα και λαούς σε μια πνευματική αφύπνιση, σε μια διαρκή εγρήγορση και μια δραστική αντίσταση στις παντοειδής αλλοτριώσεις που επιβάλουν στον άνθρωπο οι ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ της εποχής μας.
Κάνουμε έκκληση στους οικονομολόγους και στους πολιτικούς του κόσμου να πάψουν να βλέπουν τον άνθρωπο σαν εμπόρευμα και να μετρούν τον πολιτισμό του μόνο με το «κατά κεφαλήν εισόδημα»
Κάνουμε έκκληση στους ηγέτες του ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ και των θρησκειών όλου του κόσμου να μιλήσουν στην σημερινή ανθρωπότητα προφητικά για την σωτηρία του ανθρώπου.
Κάνουμε έκκληση στις νέες γενιές ,σε αυτούς που περισσότερο πνίγει η κρίση της εποχής μας, να πιστέψουν στην επανάσταση των Συνειδήσεων και να την δώσουν μήνυμα και σωτηρία στον κόσμο.
Χριστιανικέ Λαέ των επαρχιών Κισσάμου και Σελίνου, της Κρήτης, της Ελλάδος και όσοι ακούτε το μήνυμα μου. Δεν είμαι εγώ ο ασήμαντος και ελάχιστος που βρήκα την επανάσταση των συνειδήσεων.
Είναι Εκείνος ο Xριστός που σήκωσε την επανάσταση των συνειδήσεων και στο όνομα του, ξεσηκώθηκαν Προφήτες, Απόστολοι και Μάρτυρες για την Ανακαίνιση του κόσμου και κήρυξε την ακατάπαυστη επανάσταση της ανθρώπινης ψυχής εναντίον της αμαρτίας, της πτώσης και της παρακμής! 

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

ΜΗΝ ΛΗΣΜΟΝΕΙΣ Ο,ΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

«Αμαρτιών μου τα πλήθη
και κριμάτων Σου αβύσσους
Τις εξιχνιάσει Ψυχοσώστα Σωτήρ μου…»
Ω συ που διαβάζεις τις γραμμές αυτές. Αν βρίσκεσαι σε δύσκολες στιγμές για ένα σφάλμα σου, για μια πτώση σου, για μια αμαρτία σου….
Αν η σάρκα σε παρέσυρε, αν το πάθος σε ενίκησε, αν το πνεύμα σε επρόδωσε , αν ……αν……Και στενάζεις και μετανιώνεις και απελπίζεσαι. ΜΗΝ ΛΗΣΜΟΝΕΙΣ Ο,ΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. 
Μην λησμονείς ότι δεν είσαι παντοδύναμος και αναμάρτητος. Μην λησμονείς ότι είσαι άνθρωπος όχι για να δικαιολογείς τις πτώσεις σου και την λάσπη σου, αλλά για να έχεις κουράγιο να αγωνίζεσαι στους ηθικούς σου αγώνες. Μην λησμονείς ότι πάνω από την γνώμη των άλλων που τόσο εύκολα κατακρίνει και απελπίζει και πάνω ακόμη από την καταδίκη που σου κάνει η ίδια η συνείδηση σου, υπάρχει η ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, που είναι πλειό μεγάλη και από την ίδια την συνείδηση σου και από την γνώμη του κόσμου όλου.

Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ

Αγαπητά μου παιδιά!
Κάθε άνοιξη ο θεός αναπλάθει τον κόσμο του, τον γεμίζει άνθη και τον κάνει πρωτόπλαστο.
Μα όπως συμβαίνει με τα λουλούδια της Γης, που οι άνθρωποι συχνά τα λερώνουν και τα καταστρέφουν, το ίδιο συμβαίνει με τα λουλούδια εκείνα που λέγονται παιδιά και φυτρώνουν από τις ρίζες του Γάμου , που τον ευλογεί η Εκκλησία μας και εύχεται «και ίδωσιν υιούς των υιων αυτών ως νεόφυτα ελαίων κύκλω της τραπέζης αυτών…»
Και εγώ αν μπορούσα θα ήθελα να πάρω αυτές τις παλιές επιγραφές «αγαπάτε τα άνθη» να τις κρατήσω παντού όπου υπάρχουν «κηπάρια» παιδιών.
Στις οικογένειες ,στα σχολεία, στα κέντρα διασκεδάσεων, παντού όπου υπάρχουν παιδιά και κινδυνεύουν από αδιάφορους γονιούς, από ανάξιους παιδαγωγούς, από εμπόρους και μαστροπούς της παιδικής αθωότητας, πότε με σεξολογίες πότε με ναρκωτικά και πότε με σατανοτράγουδα και μόδες που απογυμνώνουν τον άνθρωπο σωματικά και ψυχικά.
Το μήνυμα λοιπόν των λουλουδιών της άνοιξης γίνεται και μήνυμα για τα λουλούδια παιδιά του κόσμου και της πατρίδας μας ,που έχομε πολλούς λόγους να αγαπάμε και να προστατεύουμε.

Κυριακή 2 Μαρτίου 2014

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ

Το κυρίαρχο σύνθημα που ακούγεται στις μέρες μας είναι «Εκδημοκρατισμός»…
Εκδημοκρατισμός της Παιδείας …Εκδημοκρατισμός του σχολείου ..Εκδημοκρατισμός της οικονομίας, Εκδημοκρατισμός του στρατού, της Αστυνομίας… Εκδημοκρατισμός της οικογένειας, στη γυναίκα κλπ…
Εκδημοκρατισμός της παιδείας σημαίνει τάχα να καταργήσομε την γλώσσα μας την Ιστορία μας και κάθε παιδαγωγική αρχή; Εκδημοκρατισμός της οικονομίας σημαίνει να αφήσομε τους αγρούς, τις τέχνες και να τρέξομε στον κρατικό κορβανά, υπάλληλοι, αργόμισθοι, απεργοί κλπ για να βουλιάξομε στα χρέη; 
Εκδημοκρατισμός στον στρατό σημαίνει να καταργήσομε την έννοια του πατριωτισμού και της πειθαρχίας; Εκδημοκρατισμός στην οικογένεια σημαίνει ελεύθερος έρωτας, αμβλώσεις, υπογεννητικότητα και μαρασμός του έθνους;
Εάν όλοι οι εκδημοκρατισμοί σημαίνουν όλα αυτά σε μια αποσύνθεση ανθρώπων και πραγμάτων και καταστρέψουν κάθε τι το ΕΛΛΗΝΙΚΟ τότε τι σχέση μπορεί να έχει με την δημοκρατία;
Η ουσιαστική και βαθύτερη Δημοκρατία έρχεται με δημοκρατικές δημοκοπίες. Η Δημοκρατική αγωγή ενός ανθρώπου ή ενός λαού χρειάζεται μια υποδομή που δεν δίδουν οι φθηνοί εκδημοκρατισμοί. Την δίδουν η αληθινή παιδεία, η πνευματική καλλιέργεια, η άσκηση της αρετής, ο σεβασμός του άλλου η συναίσθηση της ευθύνης κλπ 
Ένα όμως είναι σίγουρο πως τα έθνη και οι λαοί πέχουν δυναμισμό και σφρίγος υλικό και ηθικό ,τα έθνη αυτά θα κρατηθούν και θα επιζήσουνε.
Να βελτιώσουμε λοιπόν την Δημοκρατία μας και να την κάνομε βαθύτερη αλλά υπό τον όρο να περισώσουμε την ΕΛΛΑΔΑ και τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ και να είναι η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!
Ιανουάριος 1987

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ

Πόσο μου αρέσουν οι άνθρωποι που κρατούν στον ένα ώμο τον Σταυρό και στον άλλο την αγάπη! Κείνοι που πίνουν αδιάκοπα από το ποτήρι της πίκρας και όμως μιλούν πάντα με ωραία λόγια.
Κείνοι που ζούνε σε ένα καμίνι πυρωμένο και όμως τραγουδούν για τον Θεό. Κείνοι που πονούν ίσως στην λάσπη και στις σκληρές πέτρες των δρόμων της ζωής ,μα τα μάτια της ψυχής τους είναι στραμμένα στα υπερκόσμια οράματα και στον θεό!

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

Η ΕΝΘΟΝΙΣΗ 1957

Από την ενθρόνιση του, τον Δεκέμβριο του 1957 σε Μητροπολίτη, Κισάμου και Σελίνου!
Φώτο Γιάννης Παπαδημητράκης

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

ΤΟΠΟ ΣΤΟ ΘΕΟ

Γράμμα από τον Γέροντα Επίσκοπο Ειρηναίο… προς τους ιεροσπουδαστές της εκκλησιαστής σχολής Κρήτης το 1953

Αγαπημένα μου παιδιά,

Λίγες ημέρες ύστερα από το κλείσιμο της Σχολής μας, τον περασμένον Ιούνιον, γύρισα πάλι σ’ αυτήν ένα βράδυ να τακτοποιήσω μια εργασία μου. Και καταλαβαίνετε τώρα ποια ήταν η ταραχή και η θλίψη μου, όταν βρέθηκα σ’ αυτόν τον αγαπημένο μας τόπο, σ’ αυτή την πνευματική μας φωλιά , που τα μικρά και τα μεγάλα της πουλιά είχαν πετάξει και ήταν άδεια ή και πένθιμη.
Κανένα βήμα ,κανένα τρέξιμο παιδιού δεν ακουγόταν στην αυλή του Ωραίου μας Μοναστηριού, κανείς θόρυβος δεν ερχόταν από το γήπεδο  των παιγνιδιών σας και ακόμη πλειότερα  αναζητούσε κανείς από τις τάξεις σας τις φωνές των ύμνων και των τραγουδιών του Θεού που τόσο όλοι μας τα έχουμε συνηθίσει.
Μα η θλίψη μου αυτή έγινε συγκίνηση και αληθινοί οδύνη, όταν το πρωί της άλλης, τακτοποιώντας το γραφείο μου, εύρισκα ........