Η λέξη Ελεημοσύνη την εποχή εκείνη δεν είχε την προσβλητική έννοια που θέλουν να της δώσουν σήμερα μερικοί «Κοινωνιστές». Ήταν μια λέξη χριστιανική, με το βαθύτερο νόημα του Ελεήμονα και φιλάνθρωπου Θεού που ξεπερνά τα ψυχρά όρια της κρατικής Πρόνοιας. Γνωστό άλλωστε είναι ότι η Κοινωνική Πρόνοια και αυτές οι Κοινωνικές Ασφαλίσεις των νεωτέρων χρόνων, ξεπήδησαν από το πνεύμα της φιλανθρωπίας των πρώτων και των μέσων χριστιανικών αιώνων. Μιλώντας γι’ αυτά που έζησα στα πρώτα παιδικά μου χρόνια σχετικά με τη φιλανθρωπία, θα μπορούσα να πω ότι οι ζητιάνοι και οι Ελεήμονες των παιδικών μου χρόνων, υπήρξαν οι πρώτοι διδάσκαλοι και χειραγωγοί στον Κοινωνικό Χριστιανισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου